pat-etik

insanlar tüm yaptıklarından bir "özür dilerim" ile kurtulabileceğini sanıyor,
hiç olmamış gibi olacak,
bir kere özür dilesek yeter..
nasıl olsa bir şans daha verilecek herkese, nasıl olsa yılların hukuğu yok mu aramızda, nasıl olsa özür dilemedik mi, e anladık işte hatamızı neden affedilmiyoruz ki?

özür dileyen insanların özrünü kabul etmenin onlara yeni bir hata yapmak için bir şans daha vermekten başka bir şey olmadığını söylediğim zaman beni acımasız ve katı bulan ve en sonunda yalnız kalacağımdan emin olan herkesin aslında diğer insanlar ile kendi acz'leri sebebiyle tekrar tekrar biraraya geldiklerini, ve aynı hatayı yapmamaları ile avundukları -yapmazlarsa / avunabilirlerse- insanların başka hatalar yapmaları sonucunda hala şaşırabilmelerini patetik buluyorum.

patetiğin başkanı ben olabilirim ama bu da benim görüşümdür işte.