"Sonbahar geldi", Ankara'da ne merserize hırka ne kot monttu.
Ne ilk düşen yağmurlar, ne erken kararan hava, ne pikeden battaniyeye geçiş.
"Sonbahar geldi", kopan bir sararmış yaprağın uçup önüme düşmesiydi her sene aynı klişe ile.
Oysa şimdi Sonbaharın gelişi çok acayip.
Orada yapraklar düşerken burada bir gecede kayboldu insanlar sanki bir tılsımlı sopa değmiş gibi.
Bir gece önce yürüyen insanlar kaybolmuş, dükkanların kepenkleri kapanmış, sanki daha kararmış sokaklar, ışıklar sönmüş, evlerde de insanlar kalmamış aynı sokaklar gibi.
Bunca yıldır buraya gelip gitmeme rağmen sanıyorum o kayboluş gecesine hiç rastlamamışım.
Dün gece dışarı çıktım ve "kimse kalmamış" dedim, "its officially fall" klişesi döküldü dudaklardan, sonbahar gelmiş.
İnsanlar ağaçlardan dökülen yapraklar gibi ilk lodosla uçuvermiş..
