21 Temmuz 2009 Salı

mortal kombat

müthiş bir meşguliyet, akabinde elde var sıfır..
ne spor yapıyorum, ne kitap okuyorum, ne bi film izliyorum, ne bana faydası dokunacak bir kilise papazı ile karşılaştım :)
mortal kombat'a verdik kendimizi, salonda bir ergen ruhu..2.5lt kola, cips, dağılmış ps oyunları, kenarı kıvrık duran halı, kültablasında izmaritler, boş efes kutuları..
nedir? akşam iç, sabah işe git. bu da böyle bir dönem. "geç dönem ergenlik" sanırım adı, ya da en azından şahane uydurdum bence.

bu da böyle bir dönem işte..
boş evler dolusu eğlence.
ordan oraya eşya taşı, taşın, tebdili mekandan gelecek ferahlığa bel bağla.
bahçenin değişik köşelerinde kurulu düzenlerden beğendiğini seç,
giyin, soyun, iç iç gül..

bu akşam itibariyle 3. kez ev değiştiriyoruz 2 hafta içerisinde.
bu da böyle bir dönem işte.
şikayetim yok.
sabah iyi kalkıyoruz, akşam yorgun oluyoruz, sonra yorgunluğumuzu unutuyoruz, ta ki o bizi esir alıp uyutana kadar..
uyumak ile bayılmak arasında bi ince çizgi.. hop o yana hop bu yana..

bu vesile ile boş vites elbette.

aslında içim karman çorman. zaman zaman bir taş oturuyor yine bilindik yerine, sineme..
iman tahtamda bi takım çatlaklar var gibi, sanki hava kaçırıyor,
ben nefes alıyorum ama gitmesi gereken yere gidemiyor - bazen.
bunu s. yapıyor. 10 gündür, merak ediyorum, korkuyorum, özlüyorum, nefret ediyorum, kızıyorum, unutuyorum, hatırlıyorum, üzülüyorum, ikna etmeye çalışıyorum, kendimi ve onu ikna etmeye çalışıyorum. zor oluyor. beni zorluyor. nefesimi, direncimi, enerjimi zorluyor.
insanların bunu yapmasına bir mana veremiyorum. sahip olduklarını kaybediyorlar, sonra elde kalanlardan şikayetçi olma döneminde "evdeki bulgurdan da olma" devresi başlıyor. evdeki bulgurdan da olunca rahatlıyorlar ama sanırım..
üzülüyorum.
elimden bir şey gelmiyor.

sonra unutuyorum.
nedir?
smack down oynayıp tuhaf elbiseli orospu kılıklı dövüşçülere garip hareketler yaptırıp gülelim.
gelsin ergen ruhu,

gelsin,
hayat bildiği gibi gelsin..

Hiç yorum yok: