24 Aralık 2008 Çarşamba

noel baba yalakası

yılın ilk kar yağışının insanlar üzerinde sonraki kar yağışlarına oranla daha sevindirici bir etkisi olduğunu gözlemlemek için sosyolog olmak gerekmiyor.

bireysel sevincin gözlemlenmesi için psikolog olmak da..

seviniyorlar işte.
çok seviniyorlar bile denebilir.
geçen sene yağmamış gibi oluyorlar.
hatta tabiri caizse izmirli gibi oluyorlar kar görünce.
halbuki ankara'ya her sene kar yağar.
o kar kısa zaman sonra erir.
her yer çamur olur.
paçalar, ayakkabılar, evlerin girişleri.
kaldırımlar çamurlu ve kaygan olur.
haklı olabilirsiniz, sabah kalkıp camdan dışarı bakınca bir gün evvel boka benzeyen şehrin bembeyaz olması çok güzel bişey.
ama bende o bir anlık güzel görünme ve kar yağışını izleyip mutlu olabilme hissinin akabinde gelen daha derin bir depresyon izi oluyor..
misal şu saatlerde kar yağmaya devam ediyor ve sabah duyduğum o anlık sevinçten eser kalmadığı gibi dün bu saatlerde olduğumdan daha mutsuz oluyorum dışarı bakarken. kar hala yağıyor ve yarın okul tatil olsa bile bana ne olacak çünkü.. kar yağışının üzerimdeki etkisi trafiğin artışı ile doğru orantılı olacak çünkü..
dışarıda değilim ve "tadını çıkarmak" diye bir şey söz konusu değil çünkü.
ve manzaram otopark-bina ve onu örtmeye çalışan kar iken, "aaa ne güzel" diyemiyorum çünkü.

neyse, sevinirseniz sevinin. ben kendime sıcak çikolata yapacağım ve siktiğimin noel babası bana bu sene ne getirse yeridir diye düşüneceğim. (bunu yazarken bile içimden "seni geri getirse"yi geçirdiğime göre düşünmeme pek gerek olmayacak sanırım..kendisinden "siktiğimin noel babası" olarak bahsetmeme alınmaz ve bana seni geri getirir yahut beni sana getirir ise müteşekkir olacağım, özür dileyeceğim, ne gerekiyor ise onu yapacağım. noel baba yalakası olacağım.)

2 yorum:

NazliK dedi ki...

Çok ayıp, büyüklerimize böyle şeyler söylemiyoruz:)Biber sürcem ağzına, cısss

shadowboxer dedi ki...

cin biber yahut jalapeno alabilir miyim size zahmet :))