16 Haziran 2009 Salı

"o giderken ne yapacağınızı bilirsiniz... kara gün dostlarınızı arar yaşamınızı alkol buğulu geyiklere gömer on bin kitap yüz bin film izlemeye çalışırsınız... öğrenciyseniz okulun en kazık dersine durduk yere niye kafayı takıp nnasıl tek vuruşla o dersi haklayabildiğinize kimse -kendiniz dahil- hiç bir anlam yükleyemez... deli gibi halı sahada top koşturanlar; çeşitli kurslara yazılanlar; kibritten ev şişe içinde gemi marangozluk yapanlar; balık tutmaya kalkışanlar da olur... bu unutmaya çalışmanın hüzünlü bir deliliğidir... onunla birlikte kendinizi de kaybetmeye çalışırsınız aslında... kendinize "yaşam devam ediyor geçip gidecek" dersiniz... unutur musunuz peki? bu zamanla ilgili bir şeydir... parmağına çekiç vurmuş bir insanın elini deli gibi sallayıp zıplaması söz konusu acıyı asla geçirmez..."

1 yorum:

yokamania dedi ki...

Parmağına çekiç vurmuş bir insanın elini deli gibi sallayıp zıplaması söz konusu acıyı asla geçirmese de hafifletir.

Ayrıca unutulmayı hakedenleri bosver asıl onemlı olan unutulmaması gerekenler, senın kimden bahsettiğini tahmın edebılıyorum. Onu aklının ve kalbının en degerlı kosesıne koyup hayatına devam etmen en akıllıcası. O da olsa aynı seyı isterdi herhalde. Senın mutlu olmanı...