tuhaf bir enerjim var, bir küçük parmak uzatan bulsam halay çekeceğim o derece.
nerden geldi şimdi bu hava, üstelik bir pazartesi sabahında, yarım açık yatak odası perdesinden odayı aydınlatan güneşin umulmadık etkisi midir?
bilmiyorum, neden mutlu hissettiğimi arayıp bulmaya çalışmak da çok manalı değil, hazır böyle hissederken tadını çıkarayım diyorum ama işte iş güç bişiler, olduğu kadar neticede..
iş yerindeki insanlara da yayılan bir durum olduğundan herkes "hayırdır?" diyor, ben de "işallah :)" diyorum.
genellikle bu hal bana aşık oluşumun ilk günlerinde olur. bir neşe, bir kabına sığamama, bir bayram havası, düğün dernek kafası ama o da yok. aşk yok, bahar var lakin bünye sanırım alışık olduğu tatta devam ediyor tepkilerine. madem bahar var o zaman s. kesin aşıktır diyerek :)
(sbb diyecek ki; "aşk mı?",
ben de diyeceğim ki; "benim standartlarım içerisinde genel geçer kabul görmemiş bir mana ile decode edilmesi gereken bir sözcük bu")
bunun dışında dün sevgili kankam b. bana harika bir film seyrettirdi, bir çeşit caveman filmi, ilk insanların yaşantısı ama diğer benzeri filmlerden farklı olarak hem eğlenceli (komik) hem de enteresandı, çok hoşuma gitti.. açılmış olan "kötü film çakrası"ndan kurtulmuş olabiliriz belki..
bu akşam tekrar spora başlıyorum (çok uzun bir aradan sonra ama olsun..)
"oleeeey yaz geliyor" hissi içime yeniden geldi, şubat ayının sonundan beri her güneşi gördüğümde mal gibi aynı sevince kapılıyor olsam da en azından bu sefer daha yüksek bir olasılık üzerine hareket ettiğimin farkındayım.
ay sonunda yine marmaris, 18 gün kaldı hatta.
bi takım işler peşindeyim her sene mayıs ayında olduğu üzere yine aynı taşınma planları, yine aynı iş yapalım kafaları.
bi gün olucak da bakalım ne zaman..
"neyleyim geç gelmiş saadeti" olmasın da..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder