e.

sanki bütün o şeyleri ben yaşamadım. sanki bütün o yollardan buraya kadar ben yürümedim. şimdi ayağımı bastığım yerler öyle yumuşakki, içine girivericek sanıyorum ayaklarım. yanımda olduğun için sen ve benden başka kime teşekkür etmem gerektiğini bilmiyorum, belki, kader mi? temizlik yapıyor musun sen diye soran o küçük kız çocuğundan fersahlarca uzaktayım, temizlik yapmıyoruz biz, kirlenebildiğimiz yere kadar.. kulağımın arkası kaldı (bugün sana dediğim gibi) bir sikmek isteyen çıkarsa diye onu da uzatıyorum, isa'nın dediği gibi tokat yedikçe yanağımı uzatıyorum, diğer yanağımı değil ama, aynısını, bir daha vur, daha çok acıt.. tüm insanlıktan nefret ediyorum, ama bu dünya bana en azından seni verdi, bu sebeple müteşekkir olmam gerekiyor bunu biliyorum. (müteşekkir tek ş ve çift k ile yazılıyor ve buna bu saatte dikkat eden bir tek sen ve ben varız..)ömür boyu yanımda kal, tanrıdan dilemek için son bir dileğim kalmışsa eğer, bunu dileyebilirim..