5 Nisan 2008 Cumartesi

bana müsade beyler..


Farfarayla doldu ruhumun asilerini sakinleştiren müzik kutusu
Nerde ''play'' butonu ?
bas da çalsın
Kendi yazıtlarım iğnecesine kalbe batsın
Kodes-kafes miraysa canım burda çıksın ahali
Öfke resitalimde dilsizdim ben,
konuşan gözlerimdi
Mutlu sonların kötü başlangıçlarına alışabilmeli
Hayati diğerlerinden kopya çekerek yaşamak budalaca
Kendi yolunun inşası şart tabiiki
Cehennem aşıklarla dolu,
sadakatsizlerin ayakları katedecek yolu
İstemesen de katetmen gerekecek selvi boylu yokuşu
Kendini hergün izleyerek göreceksin yokoluşunu sen de
Yaşadıkça oyuna dahilim
Namussuzluk dünyasında kabus nüfusu artmakta, saklan
Kıyametin tiyoları göz kırpmakta
İnşa ettiklerini yıkmak için gelecekler
Bunun bilinciyle yaşa
Ne yazık ki testlerinize tabi değilim
Bestelerimi deste deste zulaladım
Aheste yürüyen kaplumbağayım
Sen, istanbul'u bacaklarının arasına almışsın
Aferin
helal olsun, işi kapmışsın
Aklın kokuşmuş odalarda baygın, erkek düşü sapkın
Kötü niyetli yaklaşım, şehvet hali zıpkın
Sen çıtırsın, en basitinden kırılırsın
Dev cüsseli şehrim aç, kendini bulunca al ve kaç
Bana müsade beyler, ben gider ahım kalır
Düşman beni hatırlasın, korkum yere batsın varsın
Gül bahçem yangın, küllerim avuçlarımdan taşsın
Son sualde don tutsun dudakların kanasın

Hiç yorum yok: