2 Temmuz 2007 Pazartesi

şşt..sessiz ol içimdeki çocuğu uyandıracaksın!


rica ederim bu mevzuyu kapatalım.
kafamın içerisinde patlamakta olan havai fişekleri izleyebilen bir tek benim, biliyorum, bu sebeple kimse bana benim baktığım hayranlıkla bakmıyor ve ben kimseyi inandırmaya çalışmayacak kadar inançlı ya da inancımı hemen kaybedebilecek kadar yorgunum.
bu sebeple varlığımla ilgili herhangi bir soruya tahammülüm yok.
bu sebeple çocuklara tahammülüm yok. her şeyi anlayabilecek gibi duran ama yine de cevapları büyüklerde arayan çocuklara..
kimileri için bir hayal kırıklığı kimileri içinse bir kırıklık olmaya aday hayalim..
boy sırasına sokuyorum çocukluğumu, her boyda, boyunu aşacak bir takım hareketler ve gırtlağına kadar göz yaşı olduğunu söylesem yine kendimi abatıyor olduğumu söyleyecekler.
neyse ki boyumun uzaması durdu.
neyse ki açıklamış olduğum sebeplerden ötürü kimseyi inandırmak zorunda değilim..

Hiç yorum yok: