4 Ocak 2010 Pazartesi

görüşmek üzere..


Bu yolun dönüşü hep aynı..

Bir sürü farklı yolla denedim; araba, otobüs, uçak.. ben hep çok yorgun, üzgün, hatta belki de bitik demek en doğrusu..

Ve dönüş yolu hepsinde aynı derecede çekilmez, üzücü..

Her defasında kafamda geri gelebileceğim günün hayali, üzerimde geçirdiğim günlerin kokusu, gözümde deniz..

Beni neyin beklediğini düşünmemeye çalışarak, ardımda neyi bıraktığımı unutmaya çalışarak gidilen bir 650km..

yolum uzun!..

görüşmek üzere..

Hiç yorum yok: