Eve gelirken dolunayı gördüm, kocaman oturuyordu gökyüzünde.
aklıma yine sen geldin, ne acı, her dolunayda kavga etmedik diye sevinmek kadar basitti her şey.
dolunaydan korkmak diye bir şey vardı.
kavgaları dolunaya bağlamak ve etkilenmediğine sevinmek.
şimdi yok.
kavga da yok, sevinç de.
kazandık mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder